توانبخشی و افراد سالمند

افراد مسن اکثریت شرکت کنندگان در برنامه های توانبخشی سالمندان را تشکیل می دهند. سکته مغزی و شکستگی لگن اغلب این گروه ها را شامل می شوند. بیشتر افراد مسن با ناتوانی های جسمی در سالهای اخیر این شانس را داشته اند که از مراکز توانبخشی سالمندان استفاده کنند. ارزیابی علائم بیماری و سطح هوشیاری فرد مسن تاثیر بسزایی در خروجی توانبخشی خواهند داشت که یک فاکتور مهم در مدیریت مراکز توانبخشی سالمندان می باشد.هدف اصلی مراکز توانبخشی سالمندان در مورد افراد مسن ارتقای توان حرکتی آنها و آماده سازی آنها برای انجام امور شخصی بدون نیاز به کمک فرد دیگر می باشد. نتایج نشان داده است استفاده از یک تیم چند منظوره شامل پرستار و پزشک حرفه ای می تواند در مورد توانبخشی توانبخشی سالمندان کارساز و موثر باشد.

روش های توانبخشی مدرن تنها محدود به واحد های توانبخشی سنتی نمی باشد و شامل دوره هایی در جامعه و خارج از بیمارستان با بهره گیری از مربیان عمومی نیز می شود.

جمعیت استرالیا به سرعت در حال پیر شدن است به طوریکه جمعیت بالای ۸۰ سال بین سالهای ۱۹۸۶ تا ۲۰۰۶ به میزان ۲ برابر افزایش داشته است.

از آنجایی افراد مسن بزرگترین بخش شرکت کننده در این برنامه های توانبخشی را شامل می شوند، یکی از چالش های مراکز ارائه دهنده سرویس های توانبخشی توانبخشی سالمندان تامین نیاز های این قشر می باشد.

به علاوه عوامل ایجاد ناتوانی های فیزیکی نیز در بین قشر مسن در حال افزایش است به عنوان مثال میزان سکته مغزی و شکستگی لگن در سنین بین ۷۴-۶۵ سال به ترتیب، ۳۰۰ از ۱۰۰،۰۰۰ و ۷۵ از ۱۰۰،۰۰۰ می باشد که در مورد سنین ۸۵ به بالا به ۲۳۰۰ از ۱۰۰،۰۰۰ و ۴۰۰ از ۱۰۰،۰۰۰ نفر ارتقا می یابد.

“ناتوانی” به هرگونه محدودیت در توانایی انجام فعالیت هایی که برای هر انسان عادی قابل انجام می باشد، اطلاق می شود. یک روند رو به رشد برای میزان ارتباط ناتوانی با سن وجود دارد به عنوان مثال در سن ۸۵ سالگی این میزان ارتباط ۸۴% می باشد.

توانبخشی سالمندان می تواند از طرق مختلف تعریف شود. در عمل، به پروسه ای گفته می شود که با هدف بازیابی توان عملکردی و حرکتی فرد ناتوان جسمی انجام می شود.

هدف اصلی برنامه های توانبخشی سالمندان در مورد افراد مسن، کمک به آنها برای مدیریت و انجام کارهای شخصی روزمره بدون نیاز به کمک شخص دیگر است. اگر این امر ممکن نباشد، هدف کاهش نیاز به کمک افراد دیگر با استفاده از تکنیک ها و تجهیزات می باشد. این یک امر مهم برای پزشک معالجی که با افراد سالمند کار می کند است که هم نیازهای بیمار خود برای توانبخشی و هم توانایی او برای بهره مندی از این روش را تشخیص دهد.

افراد مسنی که ممکن است به توانبخشی نیاز داشته باشند.

افراد سالمند که ممکن است استفاده از مراکز توانبخشی سالمندان برای آنها مفید باشد اغلب دچار یک ناتوانی جدی فیزیکی هستند که می¬تواند ناشی از عوامل مختلف باشد از قبیل: سکته مغزی، شکستگی لگن یا هر شکستگی دیگر، مصدومیت ناشی ازسقوط از ارتفاع، بیماری شدید (مانند نارسایی قلبی)، استئوآرتریت شدید پیشرفته یا پارکینسون. این دست از ناتوانایی های جسمی باعث می شود که این افراد سالمند قادر به زندگی مستقل یا حتی نسبتا مستقل نباشند.

فاکتور سن نباید عاملی برای تصمیم گیری در مورد شرکت در برنامه های توانبخشی سالمندان باشد و مهمترین مسئله میزان نیاز شما در هر سنی برای استفاده از تکنیک های توانبخشی سالمندان می باشد که بر اساس دو مورد سنجیده می شود: میزان جدیت ناتوانی جسمی فعلی شما یا میزان و روند گسترش ناتوانی قبلی شما. فاکتور ریسک برای اندازه گیری میزان تاثیر برنامه توانبخشی بر فرد، میزان ضعف شناختی او می باشد. افراد مسن با ناتوانی های جزئی از قبیل شکستن مچ یا استئوآرتریت زانو همچنین می توانند از برنامه های توانبخشی سالمندان بهره ببرند.

تشخیص بیماری آلزایمر و در ادامه راههای درمان آلزایمر :

آلزایمر به صورت اختلال در شناخت است و شناسایی افراد نسبت به ‌مواردی که از قبل ذهنیت داشته‌اند کاهش یافته و یا به کلی از بین می‌رود باید دانست که حافظه نزدیک این افراد از بین می‌رود اما خاطره دور آنها باقی می‌ماند افراد مبتلا به نفیان از طریق سنجش ذهنی تست می‌شوند. از دیگر تشخیص آلزایمر گرفتن MRI از مغز بوده که میزان لاغر شدن و چروکیدگی مغز را مشخص می‌کند.

همچنین از طریق آزمایش‌های خونی از جمله تست‌های تیروئید، تست ‌های ویتامینی به خصوص کمبود ویتامین b12 و تست‌های کبدی و بیماری‌های متابولیک (سوخت و سازی) می‌توان سایر بیماری‌هایی را که ممکن است علائم عارضه آلزایمر را تقلید کنند اما آلزایمر نباشند را مشخص کرد تشخیص بیماری آلزایمر در مراحل اولیه ابتلاء به این بیماری امروزه به راحتی و با انجام آزمایش های ساده صورت می گیرد. به گزارش ایران ناز به نقل از پایگاه اطلاع رسانی ماکسی ساینس فرانسه، ظهور یک یا چند نشانه مشکوک در افراد می تواند آزمون هایی را برای تشخیص وجود زمینه هایی برای ابتلاء به آلزایمر و یا عدم تایید ابتلاء به این بیماری به دنبال داشته باشد.

رایج ترین آزمون بررسی وضعیت ذهنی (MMSE) یا آزمون Folstein است که در آن 18 سوال مطرح می شود و بخش هایی که به طور بالقوه در ابتلاء به این بیماری دخیل هستند، مورد بررسی قرار می گیرد. پاسخ ها یا نتایج حاصله از این آزمون ها با امتیاز 0 تا 30 بررسی می شود؛ امتیازهای کمتر از 24 احتمال ابتلای فرد به این بیماری را قوت می بخشد.

با این حال تنها یک آزمون برای تایید این مساله کافی نیست و به اعتقاد کارشناسان تعداد بیشتری آزمون باید در این زمینه انجام شود.

همچنین آزمون های دیگری نیز برای آزمودن حافظه، تمرکز و یا قدرت کلامی وجود دارد. اما تشخیص قطعی این بیماری می تواند از طریق آزمایش هایی مانند MRI مغزی برای تشخیص هرگونه آتروفی (تحلیل رفتن بافت ها) و رد سایر علل بالقوه زوال عقل مانند وجود تومور، هماتوم و نظایر آن صورت گیرد.

پیشگیری از ابتلا به آلزایمر و درمان آلزایمر با تغذیه

براساس یافته های دانشمندان دانشگاه Cleveland در Ohio افرادی که از نظر جسمی و فکری فعال هستند به مراتب کمتر از دیگران در معرض بیماری خطرناک الزایمر قرار می گیرند. تقویت حافظه فقط با خواندن کتاب و فکرکردن امکان پذیر نیست بلکه معاشرت با دیگران ، مسافرت ، آموختن زبانی جدید، حفظ کردن شعر، آموختن موسیقی و غیره می تواند در این مورد مؤثر باشد که البته علاوه بر تمام این نکات رعایت اصول تغذیه درجلوگیری از مبتلا شدن به بیماری آلزایمر نقش دارد.

مصـرف‎ گـوشـت‎ ماهیهایی‎‎ مثل‎‎ قـزل آلا و مـاهــی سـاردیـن‎ بادارا بودن‎امگاسه اسید چـربخطر ابتلا به الزایمر را کاهش‎ می‎دهند. آنتی اکسیدان ها، ویتامین C و E نیز در کاهش خطر آلزایمر موثر هستند.

برای مشاهده بقیه مطلب روی کلمه درمان آلزایمر کلیک کنید.

سالمند سلامت

• ارتباط با ما
• معرفی مرکز
• نظرات
• گالری تصاویر
• تازه های مرکز
• درمان آلزایمر
•  توانبخشی سالمندان
• نگهداری سالمندان

پیشگیری یا درمان آلزایمر

مقدمه

سالمند گرامی

ورود شما را به دوره ی سالمندی تبریک می گوییم.

به نظر ما سالمند شدن یک موفقیت است که میتوان به آن افتخار کرد زیرا شما با یاری خداوند متعال، در طول عمر، بر خطرات، سختی ها و بیماری های بسیاری فائق آمده اید تا به این دوره برسید. و در حال حاضر شما با کوله باری از تجربه سرمایه این مملکت هستید و امیدواریم بتوانیم با همراهی شما شرایطی فراهم کنیم تا از این تجارب ارزشمند استفاده کنیم.

در کشور ما نیز همانند بسیاری از کشورهای جهان به دلیل بهبود شرایط بهداشتی، متوسط طول عمر افراد بالا رفته و تعداد سالمندان بالای ۶۰ افزایش یافته است. در حال حاضر بیش از ۶ میلیون سالمند بالای ۶۰ سال در کشورمان زندگی می کنند که پیش بینی می شود تا سال ۱۴۳۰ از هر چهار نفر یک نفر سالمند باشد. بنابراین لازم است همه ی افراد به نحوی زندگی کنند که در آینده سالمندان سالمی باشند و بتوانند در زمینه های اجتماعی و اقتصادی جامعه خود فعال باشند.

خبر خوب: انسان ها بیشتر و بیشتر عمر می کنند؟

خبر بد: این به آن معناست که تعداد بیشتری از انسان ها در سال های بعد به دمانس (از دست دادن حافظه) دچار می شوند.

اما شما می توانید با استفاده از این راهنما و به کار گرفتن نکته های موجود در این مطلب از ابتلا به فراموشی فرار کنید و از آلزایمر پیشگیری کنید.

بیماری آلزایمر چیست ؟

آلزایمر با از دست دادن حافظه کوتاه مدت، فراموش کردن آدرس ها و اسم ها آغاز می شود و کم کم تا آنجا پیش می رود که فرد حتى راه بازگشت به خانه را فراموش می کند.

در سال ۱۹۰۶ میلادى آلویس آلزایمر پزشک آلمانى پس از 20 سال تحقیق توانست تعریفى علمى از این بیمارى ارائه دهد. این بیمارى براى قدردانى از یک عمرتحقیق آلویس آلزایمر،«آلزایمر» نامیده شده است. آلزایمر که به بیمارى پیرى معروف است در واقع چیزى بیشتر از یک فراموشى ساده است.

بیمارى آلزایمر در واقع مشکلى مغزى است. مغز ما از میلیون ها سلول عصبى تشکیل شده است. هر دسته از این سلول هاى عصبى با هم تشکیل یک بخش را می دهند و هر بخش عهده دار یک مسؤلیت است. به عنوان مثال بخش بینایى که در ناحیه پشت سرى قرار گرفته، مسئول بررسى اطلاعاتى است که از چشم ها آمده است. بدین ترتیب ما تشخیص می دهیم که چه دیده ایم.

جهت مشاهده باقی مطلب روی کلمه درمان آلزایمر کلیک کنید.

تعریفی از توانبخشی و سالمند

توانبخشی: مجموعه ای است که اقداماتی هدفمند را ، در جهت قادرسازی شخص معلول، به منظور دست یابی به سطح نهایی توانایی و عملکرد جسمی، حسی، ذهنی روانی، اجتماعی و حفظ این توانایی ها انجام می دهد. سالمند: به فردی اطلاق می شود که بیش از 60 سال سن داشته و به علت عوارض افزایش سن و تغییرات فیزیولوژیک نیاز به مراقبت و توانبخشی دارد. از نظر سنی سه گروه سالمند جوان (70-60)، میانسال (80-71) و پیر (81سال به بالا) وجود دارد. همچنین از نظر میزان وابستگی به سه گروه سالمند مستقل، نیمه مستقل و وابسته تقسیم می شوند. خدمات توانبخشی سالمندان: 1- مراقبت های پزشکی و پرستاری: به منظور کاهش عوارض ناشی از سالمندی، پیشگیری از ابتلا به بیماریهای دوران سالمندی ، درمان بیماریهای موجود. 2- توانبخشی سالمندان: مشتمل بر توانبخشی پزشکی، اجتماعی، حرفه ای و آموزشی: به منظور افزایش توانایی سالمندان در مقابله با عوارض سالمندی، سازگاری بیشتر با محیط ، حفظ حداکثر استقلال سالمند. الف) توانبخشی پزشکی: خدمات پزشکی ، فیزیوتراپی، کاردرمانی، گفتاردرمانی، بینایی سنجی ، پرستاری، در جهت ارتقاء کیفیت زندگی سالمند به صورت تیمی. ب) توانبخشی حرفه ای: کشف وتقویت توانمندیهای حرفه ای سالمندان در جهت ارتقاء عملکرد ذهنی و جسمی و اجتماعی آنان ج) توانبخشی اجتماعی: خدمات مددکاری جهت افزایش سازگاری اجتماعی و حل مشکلات اجتماعی د) توانبخشی آموزشی: ارائه اصول زندگی سالم برای سالمندان مانند مراقبتهای شخصی، پیشگیری از عوارض سالمندی، پرهیز از رفتارهای پرخطر، تغذیه سالم و هنر درمانی به افراد سالمند و خانواده های آنها طرح توانبخشی سالمندان مبتنی برجامعه(CBR): با توجه به اینکه اجرای برنامه های توانبخشی سالمندان با رویکرد مشارکتی و حضور فعال معلول و خانواده وی در برنامه های توانبخشی و مبتنی برجامعه بودن برنامه ها، اثربخشی آنها را تکمیل می نماید، مشارکت فرد معلول، خانواده و جامعه محلی و ملی یکی از اصول مهم در توانبخشی معلولین می باشد. همچنین با توجه به نقش مهم و مؤثر آموزش همگانی در تمامی سطوح توانبخشی و افزایش اطلاع رسانی و آگاه سازی فرد معلول، خانواده و جامعه (دولتهای محلی و منطقه ای و ملی و سازمانهای غیردولتی ، متخصصین و...) در درمان و توانبخشی گروههای مختلف معلولین، می توان به این نتیجه دست یافت که دستیابی امل به اهداف والای توانبخشی میسر نیست مگر در سوای اجرای توانبخشی مبتنی بر جامعه که یکی از رویکردهای نوین و در حال اجرا در تمامی برنامه های توانبخشی می باشد توانبخشی حرکتی نقش ورزش در سالمندان: توانبخشی حرکتی و نقش ورزش در سالمندان در گذشته بیشترین توجه معطوف به تشویق افراد جوان و میانسال برای شركت در فعالیت های بدنی بود و توصیه برنامه ورزشی به منظور حفظ توانایی های افراد سالمند رواج چندانی نداشت. با ارتقاء معیار امید به زندگی و بیشتر شدن تعداد افراد سالمند مرد و زن، توجه متخصصین جوامع مختلف به سوی ورزش سالمندان به عنوان یك موضوع جدی مورد توجه قرار گرفته است. گرچه تغییرات فیزیولژیك كه به واسطه شركت در تمرینات ورزشی رخ می دهد برای نوجوانان، جوانان و بزرگسالان شناخته شده است اما این انتظار نمی رود كه تاثیر تمرینات بر روی توانبخشی سالمندان به همان میزانی باشد كه در سایر گروه های سنی مشاهده می كنیم. هدف عمده ورزش سالمندان حفظ تندرستی و كاهش تاثیر عوامل منفی بر روی سلامتی است مانند اینكه شركت در تمرینات می تواند سطح كلسترول و تری گلیسرید را كنترل نماید. همچنین شركت در فعالیت های منظم ورزشی انعطاف پذیری عضلات را بهبود بخشیده و از سرعت روند نزولی قدرت و استاقمت عضلانی و استقامت قلبی تنفسی جلوگیری بعمل می آورد. انواع ورزش هایی كه برای توانبخشی سالمندان مفید است: در زیر به ورزشهایی كه برای توانبخشی سالمندان می تواند مفید باشد ذكر شده و در مورد هر یك به مختصر توضیح داده شده است..) راه رفتن : بهترین ورزشی که برای توانبخشی سالمندان توصیه می گردد، پیاده رویست. در هوای آزاد حداقل 20 دقیقه با سرعت پنج كیلومتر (سرعت متوسط) در ساعت دو بار در روز بهترین و آسان ترین ورزش هاست و باعث تسریع جریان خون و تغذیه سلول های مغزی می شود. شنا: در آب گرم ورزش مفرح و لذت بخشی است و به حفظ دامنه حركتی مفاصل و طول طبیعی عضلات كمك می كند و گردش خون را بهبود می بخشد. دوچرخه سواری: برای فعالیت تمام بدن دوچرخه سواری ورزش مفیدی برای توانبخشی سالمندان است ولی آن دسته از افراد سالمند كه مشكل زانو دارند باید از آن اجتناب كنند یا از دوچرخه های ثابت استفاده كنند و زین آن را طوری تنظیم كنند كه زانو كمتر خم شود. گلف: ورزش خوب و متناسب برای توانبخشی سالمندان است. ورزش های تنفسی: یكی از مهمترین ورزشها است. با ورزش های تنفسی، ظرفیت تنفسی فرد افزایش می یابد و اكسیژن بیشتری وارد ریه ها می شود كه به جذب هموگلوبین خون گردیده به سلول ها می رود و در نتیجه سلول ها از اكسیژن و تغذیه كافی بهره مند می گردد یوگا: ازجمله ورزشهایی است كه موجب تقویت جسم و روان می گردد. یوگا نیازی به فعالیت و حركت زیاد بدن ندارد، در واقع نوعی حركت و نرمش است كه در حالت سكون و آرامش صورت می گیرد و موجب نیرو بخشیدن به عضلات و مفاصل و اعصاب و ارگانهای داخلی می شود با این ورزش دستگاه گردش خون كمك می كند تا اكسیژن مورد نیاز سلول ها به اندازه كافی به وسیله جریان خون در دسترس آنها قرار گیرد تا سوخت و ساز بدن به خوبی انجام شود. ورزش بدن سازی: انجام یك سری حركات در حفظ قدرت و استقامت بدنی مفید است. ( نكته : منظور از بدن سازی كار با وزنه های سنگین نمی باشد.) فعالیت هایی نظیر چمن زنی و باغبانی باعث بهبود جریان خون شده و در روحیه سالمندان بسیار تاثیر گذار است. توانبخشی حرکتی سالمندان با فیزیوتراپی و کاردرمانی: فیزیوتراپی و کاردرمانی شاخه ای از علم پزشکی هستند که هدف از آنها استفاده از روش های فیزیکی غیر تهاجمی (بدون آسیب به بافت مانند آنچه در عمل جراحی با شکافتن بافت انجام میشود) برای بهتر کردن کارکرد سیستم حرکتی فرد و رساندن آن به وضعیت قبل از بیماری است. البته محدوده فعالیت فیزیوتراپی بیش از فقط سیستم حرکتی است. فیزیوتراپی درمان هایی فیزیکی هستند که برای توانبخشی سالمندان بر روی عضلات، استخوان ها و مفاصل انجام می گیرد. مانند کمک به درمان کمردرد، دردهای مفاصل، آسیب های ورزشی و بهبود سریعتر و بهتر سیستم حرکتی بعد از اعمال جراحی که روی آن انجام میشود فیزیوتراپی درمان های فیزیکی را برای بهبود کارکرد سیستم تنفسی انجام میدهد مانند کمک به درمان آسم، برونشیت و آمفیزم فیزیوتراپی درمان فیزیکی را برای بهبود مشکلات سیستم عصبی انجام میدهد مانند کمک به درمان ضربات وارده به سر، سکته مغزی، آسیب های نخاع، پارکینسون، ام اس و یا بازپروری بیمار بعد از جراحی مغز. کاهش درد: به منظور کاهش درد های عضلانی یا مفاصل فیزیوتراپیست افراد علی الخصوص سالمندان می تواند از مدالیته های درمانی مانند TENS,US,IR,ICE و Hot pack و یا از روش های دستی بهره ببرد. افزایش یا نگهداری دامنه حرکتی مفاصل: بی حرکتی در مفاصل منجر به کاهش دامنه حرکتی و یا deformity آنها شود.برای جلوگیری از کاهش دامنه حرکتی تمام مفاصل به صورت جداگانه و یا به صورت همزمان در دامنه کامل مفصل حرکت داده شوند.این حرکات می توانند به صورت passive و یا active باشد.همچنین قرار دادن سالمند در پوزیشن های صحیح از deformity مفاصل جلوگیری می کند. افزایش قدرت عضلات و یا جلوگیری از آتروفی: در صورتی که عضله فعالیتی نداشته باشد مستعد آتروفی است.به این منظور ما باید تمریناتی را طراحی کنیم که سالمند بتواند به طور ارادی همه ی عضلات خود را منقبض کند.در صورتی که عضلات ضعیف باشند و یا در صورت ابتلا به بیماری هایی که منجر به آتروفی عضلات می شوند استفاده از تحریکات الکتریکی مانند FES و فارادیک هم می تواند مفید باشد. تصحیح gait: بیشتر مربوط می شود به تمرینات و آموزش هایی به منظور بهبود راه رفتن و بالابردن توانبخشی سالمندان بهبود بالانس: در این حالت هدف اصلی ما جلوگیری از افتادن سالمند است که معمولا با شکستگی همراه است.برای بهبود بالانس از تمرینات تعادلی استفاده می کنیم. بهبود سبک زندگی: فیزیوتراپیست با بررسی فعالیت های روزمره سالمند نقاط ضعف او را پیدا کرده و با تکنیک های مختلف در جهت بهبود فعالیت ها تلاش می کند. جلسات فیزوتراپی حداقل دو روز در هفته انجام می شود و فیزیوتراپیست ابتدا سالمند را ارزیابی می کند و سپس با توجه به نیاز سالمند برنامه فیزیوتراپی را طراحی می کند کاردرمانی چیست: کار درمانی استفاده از فعالیتهای هدفمند برای جلوگیری از ناتوانی و حفظ سلامتی افراد علی الخصوص سالمندان است که به نوعی دچار آسیب جسمی، ذهنی یا روانی هستند. از نظر انجمن کار درمانی آمریکا (A.O.T.A) کار درمانی عبارت است از استفاده از فعالیتهای هدفمند برای افرادی که در اثر آسیب یا بیماری دچار محدودیت اختلال عملکرد روانی، اجتماعی، رشدی یا اختلالات یادگیری شده‌اند، به منظور ایجاد حداکثر استقلال، جلوگیری از ناتوانی و حفظ سلامتی. این حرفه شامل ارزیابی، درمان و مشاوره است. ارائه خدمات ویژه کاردرمانی شامل: آموزش مهارتهای زندگی روزمره، ایجاد و توسعه مهارتهای درکی، حرکتی و عملکرد یکپارچگی حس، توسعه مهارتهای بازی و پیش حرفه‌ای و تواناییهای اوقات فراغت، طراحی، ساختن یا بکار بردن وسایل کمکی و ارتزها و پروتزها، انتخاب وسایل نظافتی، استفاده از صنایع دستی که بطور ویژه به منظور افزایش عملکرد طرح شده است، توصیف و تفسیر آزمونها مثل ارزیابی قدرت عضلانی، ارزیابی دامنه حرکتی و نیز تطبیق محیط برای فرد معلول می‌باشد. این خدمات بطور فردی، گروهی و یا در سیستمهای اجتماعی ارائه می‌گردد. توانبخشی حرکتی و کاردرمانی بطور خلاصه تمامی افرادی که به علت مشکل یا مشکلاتی لازم است تحت درمان گیرند تا به استقلال در عملکردهای مورد نظر برسند تحت این روش درمانی قرار می‌گیرند. مشکلات این افراد دامنه وسیعی را دربرمی‌گیرد و می‌تواند حاصل یک صدمه، یا تصادف باشد یا ناشی از بیماری جسمی، اختلال عاطفی، تعارضات و فشارهای روانی و یا حتی تأخیر در رشد و یا اختلالات مادرزادی. این بیماران به تمام گروه‌های سنی از نوزادان، کودکان و ... تا سالمندان می‌توانند تعلق داشته باشند که از دوره کوتاه مدت مراقبت در دوران حاد بیماری تا توانبخشی در دوره‌های تطابقی طولانی مدت را شامل می‌شود.